www.f23.fora.pl :: Przegląd tematu

Paruwski

Michu całą noc męczył koniokrada, próbując dowiedzieć się, gdzie ukrył swoje skarby. Zdeterminowany, Michu przepytywał koniokrada w każdy możliwy sposób, ale ten trzymał się mocno swojej tajemnicy.

Powiedz mi, gdzie ukrywasz swoje bogactwa! - krzyczał Michu, kręcąc koniokrada za obrożę.
Koniokrad jednak pozostawał nieugięty. Nie zdradził ani słowa na temat swoich skarbów. Michu próbował różnych tricków, ale nic nie działało. Koniec końców, Michu zdał sobie sprawę, że nie dojdzie do celu w taki sposób.

Widzę, że nie zmuszę cię do zdradzenia tajemnicy - powiedział spokojnie Michu, przestając męczyć koniokrada. - Ale mam jeszcze jeden pomysł.
Michu wyjął z kieszeni wypasiony harmonijny i zaczął grać na nim piękne melodie. Jego muzyka była tak ujmująca, że koniokrad zaczął się powoli rozluźniać. Przestał być tak spięty i zaczęły mu się uśmiechać wargi.

Ta melodia jest cudowna - powiedział koniokrad z zachwytem. - To najpiękniejsza muzyka, jaką kiedykolwiek słyszałem.
Michu kontynuował grę na harmonijnym, wplatając w nią sugestywne dźwięki, które wydobywały się z serca. Koniokrad, pod wpływem tej magicznej muzyki, zaczął opowiadać Michu o swoich ukrytych skarbach. Po całej nocy wspólnych melodeklamacji, Michu wiedział już, gdzie koniokrad ukrył swoje bogactwa.

Następnego dnia Michu udał się na wyprawę, aby odnaleźć skarby koniokrada. Były one ukryte w starej jamie w lesie, ale dzięki wspólnemu muzykowaniu, Michu z łatwością je odnalazł.

Od tego czasu, Michu i koniokrad zostali prawdziwymi przyjaciółmi. Michu nadal odwiedzał go czasem, aby wspólnie grać na harmonijnym i dzielić się przygodami. Ich nocna sesja muzyczna dała początek nowej i niezwykłej przyjaźni, która trwała przez wiele lat.